Ang oras ng pagkakalantad, iyon ay, ang oras kung kailan nakabukas ang shutter ng camera, ay tinatawag na bilis ng shutter, mula sa salitang "hold" (bukas ng shutter). Dalawang puntos ang mahalaga rito. Una, ang bilis ng shutter ay naiugnay sa proseso ng pagkuha ng ilaw sa isang matrix o pelikula, at samakatuwid ay malapit na nakikipag-ugnay sa dayapragm. Pangalawa, ang pagkakalantad ay proseso din ng pag-iilaw ng isang materyal na sensitibo sa ilaw, iyon ay, ang ilaw ng pagkasensitibo ng materyal ay mahalaga, na karaniwang ipinahiwatig ng ISO, na nakakaapekto rin sa pagkakalantad.
Panuto
Hakbang 1
Karamihan sa mga camera ay gumagamit ng parehong scale ng bilis ng shutter, na ipinapakita sa mga praksyon ng isang segundo: Ito ang mga tagapagpahiwatig mula 8000 (18000 segundo) hanggang 4 (4 na segundo). Kinakailangan ang isang mabilis na bilis ng shutter upang hindi malabo ang frame, dahil kung hinawakan mo ang camera sa iyong mga kamay, ang pokus ay maaaring ilipat mula sa kaunting pagbabagu-bago. Kung nag-shoot ka nang walang tripod, laging kinakailangan na maghangad ng isang mas mabilis na bilis ng shutter upang ang mga shot ay mas malinaw. Kung maraming ilaw, kung gayon ang ISO ay dapat na minimal. Kung maulap ang araw, ang ISO ay dapat na nasa pagitan ng 200-400.
Hakbang 2
Ang pinakamabagal na bilis ng shutter (1/8000) ay ginagamit para sa paglipat ng mga paksa. Ngunit ang photosensitivity (ISO) para sa naturang pagbaril ay dapat na maximum.
Hakbang 3
Kung mayroong maliit na ilaw, ang bilis ng shutter ay nadagdagan. Ang pinakamabagal na bilis ng shutter ay nakatakda kapag nag-shoot sa gabi nang hindi gumagamit ng isang flash. Ang ilaw ng pagiging sensitibo ay dapat na i-maximize din, at ang bukana ay dapat na bukas.
